Ofschoon onze sessies in november en februari zijn geweest geniet ik nog steeds van de uitwerking ervan.
 
Inmiddels ben ik van Porto naar Santiago gelopen en het was een onvergetelijke ervaring. Iets wat ik zeker niet zonder de sessies met jou had durven ondernemen. Precies te verklaren hoe het werkt kan ik niet maar zeker weet ik dat ik daarvoor nooit de moed gehad zou hebben alleen op pad te gaan.
 
De sterkste ervaring van de hele wandeling is wel dat wij, mensenkinderen, vanwaar ter wereld we ook komen allemaal familie zijn. Barrières in taal en afstand lossen zich spontaan op. misschien omdat je allemaal met hetzelfde bezig bent, elkaar nodig hebt en hetzelfde doel wilt bereiken maar ik denk dat het dieper gaat. Daar lopend is er geen verleden, geen gezamenlijke geschiedenis, er is alleen het nu en de tijd en de rust om elkaar echt te ontmoeten zonder verplichting, gewoon omdat het fijn is.
 
Ik ben je dankbaar Geert dat je doet wat je doet en dat daarmee in ieder geval voor mij, in mij ongekende “grenzen” tot bewustzijn zijn gekomen. Grenzen zet ik tussen haakjes omdat het niet echt grenzen zijn maar ervaringen die mij belemmerden ook nog wel belemmeren, voluit te leven.
 
M. te H.
 
 

M. te H., qhht